“Değersiz dallarda asılmama pervam yoktur. Muhakkak ki mücadelem Allah ve din içindir.”
99 sene önce, 28 Haziran 1925 Pazar günü sabah namazı vaktinde, Diyarbakır/Dağkapı meydanında idam edildi Emirü’l Müminin Muhammed Said Palevî el-Amedî. 15 Nisan 1925 günü Abdurrahman köprüsünde, bir ihanet neticesinde yakalanmıştı. 74 günlük esaretten sonra gelen beratnameydi Dağkapı’da kurulan darağaçları; ancak cellâtlar Şeyh Efendinin kalbine zehirli oklarını batırmaya devam ettiler. 46 dava arkadaşını gözleri önünde tek tek asarak şehid ettiler. Şeyh Efendinin idamını en sona bıraktılar. Şeyh Efendi son söz olarak kâğıt ve kalem istedi. Arapça hattıyla, gayet açık bir şekilde şöyle yazdı; “Değersiz dallarda asılmama pervam yoktur. Muhakkak ki mücadelem Allah ve din içindir.” Kendisinden sonra, kutlu kıyamı hakkında kimseye söz hakkı bırakmadı. Gayet kısa ve öz bir şekilde kıyamın maksadını, çerçevesini kendi el yazısıyla beyan etti. Kendisinden sonra gelen müminlere bıraktığı en büyük mirası bu beyanı oldu…
Yazının devamını okumak için lütfen abone olun