EFENDİM!

Çığlık çığlığa ağlar çaresizce insanlık Kainat karanlıkta hem rahmetsiz Efendim   Yıkılır bir nur ile zulumat ve karanlık Geceyi yarıveren o Rahmet Siz Efendim   Yanlış eksik tartıyor adalet terazisi Hüküm veren insanlar adaletsiz Efendim   Kerem eyle Sevgili, kemal bulsun hakikat Adaletsiz düzene tek çare Siz Efendim   Son asırda ümmetin bu dünyada bigane Şaşırdık yolumuzu avareyiz Efendim   Ümmete bir nur lazım bir de senden rayiha Şifadar ilaç olur senden bir iz Efendim   Sesleniver bizlere ondört asır öteden Kainat minber olur her şey vaiz Efendim   İblisler dört bir yandan sarmışlar yolumuzu Yolundan gayrı bir yol bilmeyiz biz Efendim   Uğruna canlar yansa Uhdut çukurlarında Davandan asla geri dönmeyiz biz Efendim   Yalnızlığa mahkumuz hüznün doruklarında Firakınla derbeder biçareyiz Efendim   Katmerleşti acılar sözcükler düğümlendi Anlatamaz lisanlar kifayetsiz Efendim   Olmak varken seninle Taif'te Medine'de Sensizliğin çölünde Ebu Zer'iz Efendim   Kavm-i İsa olmayız ayrılmayız ardından İlelebet yanında havariyiz Efendim   Yalnız koyup gitsen de dünya çilegahında Sünnetine sarılır terk etmeyiz Efendim   On dört asır devrildi zulüm tuğyan içinde Adaletin gözledi gözlerimiz Efendim   Diri diri toprağa gömülürken insanlık Geceyi aydınlatan nur bekleriz Efendim   Hırpalandı canımız karanlık sokaklarda Sensizliğin can yakan yetimiyiz Efendim   Şimdi yanında olsak okşasan başımızı Terk-i hicran edecek yüreğimiz Efendim   Per perişan haldeyiz hüzne mesken olmuşuz Her yer zulüm, haksızlık çile dipsiz Efendim   Parçalandık bölündük fırkalara ayrıldık Sana muhtaçlığımız nihayetsiz Efendim   Bölük bölük ümmeti topla kendi gölgende Yüreklere vahdetin resmini çiz Efendim   Suya hasret çöl gibi öyle müştakız Sana Çeşm-i giryan ağladık sessiz sessiz Efendim   Ebr-i bahar semadan muhabbetin yağdırdı Aşkınla sırılsıklam karanfiliz Efendim   İmam-ı  Enbiyasın hem âlidir makamın Ebediyen şanını meth ederiz Efendim   Bitap düştü gönüller özgürlük kavgasında Kalmadı takatimiz hem halsiziz Efendim   Muhteşem hitabınla gönülleri coş eyle Atıp ölü toprağı diriliriz Efendim   Yeryüzü viran olmuş her yer sanki Tih çölü Kokun düşse çöllere gül dereriz Efendim   Karanlığa gömülen şu ıssız dünyamıza Gelip teşrif eylesen Lebbeyk deriz Efendim   Nasıl şekva ederiz uğruna çilelere Velev ölüm görünse emrindeyiz Efendim   Milyon defa can feda bir tatlı gülüşüne Biat ettik davana ser veririz Efendim   Bizi bir başımıza koyma yaban ellerde Kabul et dergahına ümmetiniz Efendim   Canı malı o aziz yoluna sarfederek Ölümü göze alıp izindeyiz Efendim FÂZIL (Recep Sevinç)
İnzar Şiir