Adını koymuşlar zindan, zindanlarda ehli iman
Yusufiler saf saf olmuş, zalimlere okur meydan
Eser zulüm cayır cayır, maltalara yağar kahır
Demir kapı ağır ağır, kapanırken dünya sağır
Selahaddin`den mirastır, zindan mektebi sabırdır
Said gibi Seyyid gibi Şakir kullar deryasıdır
Yusuf’un nurlu kuyusu, zindanlar ilim meclisi
Dikenli teller ardında yetişir cennet gülleri
Bir nefes güneşe inat, ufuklara çırpar kanat
Beden tutsak beş adıma umutları ab-ı hayat
Sürgünlerin adı hicret, zalimlere yoktur minnet
Zalimlere müjde verin Yusufları bekler cennet
Kenan’da Yakub misali, kuyudaki Yusuf gibi
Gözyaşları seccadede, ışıldar sabır güneşi
İlticalar Rabbe gider gam dolarken yürekleri
Tüm dertleri taşır ama tanımaz asla zilleti
Kiminin daha kınalı semaya kalkan elleri
Kimisinin baba olmuş bıraktığı bebeleri
Yetim kalmış zindanlarda kimi uzak diyarlarda
Yusufiler hasret çeker evladına bayramlarda
Sabır Yusuf`un Kalemi, gözyaşıdır mürekkebi
İmanından gelen aşkla yazar zindan duvarına
Hamdolsun o yaratana bizi Yusufi kılana
Şu dirilerin kabrinde bize sabrı kuşatana
Zülküf Er / İnzar Dergisi – Mart 2015 (126. Sayı)
Zülküf Er