Kapansın tüm kapılar kilitlenip kapansın
Rüzgâr, Sen kokmuyorsa, pencereler kapansın
Yağmur beklesin toprak, gökyüzüne bakarak
Bulutlarda Sen yoksan rahmet gözü kapansın
Şevk ile vecde gelen her dil ile her sözden
Dökülen Sen değilsen hep ağızlar kapansın
Sana gelen yollarda duraklar varsa cana
Durup durup dinlenen tüm soluklar kapansın
Ve aşk kuşatsın kalbi hem kalbi hem bedeni
Sen deyip çarpmıyorsa kalp kapısı kapansın
Her gece yarısında Sen, yaş olup akmazsan
Seher vakti Sen deyip açmayan göz kapansın
Aşiyanda bülbüller güle naz ede dursun
Gül Sen deyip açmazsa dil-i bülbül kapansın
Kölen olmak alnımın değişmez yazısıdır
Canın satılmadığı pazarlar hep kapansın
Ötelere saplansın mızrak mızrak gözlerim
Yolun gözlemiyorsa yalan gözler kapansın
Ey aşk ey nalan sözlerimin tek kıblegâhı
Sana dönüp duaya durmayan el kapansın
Sana kavuşmak yoksa hateminde yolların
Şu dünyanın tahtına giden yollar kapansın
Adınla açılmazsa kapıları evlerin
Sana mekân olmayan tüm haneler kapansın
Kapansın olmadığın ne var ise hayatta
Seni taşıyamayan her bir şeyler kapansın
Ve aşk konsun sol yanıma hiç gitmemecesine
Sen var isen dert değil tüm kapılar kapansın.
M. Salih Gönül
M. Salih Gönül